สุจริต ๓

สุจริตเกิดขึ้นได้ ๓ ทางตามความประพฤติ คือ
๑.ประพฤติชอบทางกาย เรียก กายสุจริต
- เว้นจากการฆ่าสัตว์
-เว้นจากลักทรัพย์
-เว้นจากประพฤติผิดในกาม
๒.ประพฤติชอบทางวาจา เรียก วจีสุจริต 
-เว้นจากพูดเท็จ
-เว้นจากพูดส่อเสียด
-เว้นจากพูดคำหยาบ
-เว้นจากพูดเพ้อเจ้อ
๓.ประพฤติชอบทางใจ เรียก มโนสุจริต
-ไม่โลภอยากได้ของเขา
-ไม่พยาบาทปองร้ายเขา
-ไม่เห็นผิดจากคลองธรรม
การงดเว้น เรียกว่า วิรัติ มี ๓ อย่าง คือ
๑.สัมปัตติวิรัติ งดเว้นได้เฉพาะหน้า แม้สบโอกาสที่จะทำชั่วก็ยับยั้งชั่งใจไม่ให้ทำได้
๒.สมาทานวิรัติ งดเว้นได้ด้วยการสมาทาน ด้วยเจตนาที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่ทำชั่ว
๓.สมุทจเฉทวิรัติ งดเว้นได้เด็ดขาด ไม่ทำชั่วตลอดชีวิต เป็นการงดเว้นได้ของพระอริยบุคคล
สุจริตทั้ง ๓ เป็นทางนำไปสู่ความเจริญ ผู้ทำความดีย่อมได้ประโยชน์ คือ
-ตัวเองตำหนิตัวเองไม่ได้
-ได้รับการสรรเสริญยกย่องจากผู้รู้
-ชื่อเสียงดีงามย่อมขจรไป
-เวลาใกล้สิ้นใจมีสติไม่หลงเพ้อ
-เสียชีวิตแล้วไปเกิดในสุขคติ